Junkers Ju 87

Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 18/07/2010.

Ju 87
Τύπος	Βομβαρδιστικό καθέτου εφορμήσεως
Κατασκευαστής	Junkers
Σχεδιαστής	Hermann Pohlmann
Παρθενική πτήση	Τέλη 1935
Πρώτη παρουσίαση	1937
Αποσύρθηκε	1945
Κύριος χειριστής	Luftwaffe
Παραγωγή	1936–1944
Μονάδες που παρήχθησαν	5.752
Πλήρωμα	2 άτομα
Μήκος	11,10 m
Εκπέτασμα	13,80 m
Ύψος	3,90
Επιφάνεια πτέρυγας	31,90
Μεικτό βάρος	5.720 kg
Μέγιστη ταχύτητα	408 km/h
Αυτονομία	1.165 km
Μέγιστο ύψος	9.000 m
Πολυβόλα	2 σταθερά πυροβόλα MG 17 των 7,92 mm, 1 οπίσθιο αμυντικό πολυβόλο MG 81 των 7,92 mm
Βόμβες	1 των 500 ή 1.000 kg και 4 των 50 kg

Το Junkers Ju 87 ή Stuka (Στούκα) είναι συντόμευση της λέξης Sturzkampfflugzeug, (βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης). Αναγνωρίζεται εύκολα από τις αντεστραμμένες πτέρυγες γλάρου, από το σταθερό σύστημα προσγείωσης και τη σειρήνα του που λόγω της επιπρόσθετης οπισθέλκουσας μείωνε την ταχύτητα στο ήδη αργό αεροσκάφος.

Το Stuka εισήγαγε κάποιες πρωτοποριακές καινοτομίες, όπως τα αυτόματα φρένα , που εξασφάλιζαν την έξοδο του αεροσκάφους από τη βύθιση, ακόμα και στην περίπτωση λιποθυμίας του πιλότου από την έντονη επιτάχυνση και μια σειρήνα κάτω από το ρύγχος, που λειτουργούσε με τον εισερχόμενο αέρα και ούρλιαζε κατά τη διάρκεια των βυθίσεων για να τρομοκρατεί τους αντιπάλους.Τα Stukas αποτελούσαν ένα είδος ψυχολογικού πολέμου. Οι σταθερές ρόδες του επέτρεπαν να προσ-απογειώνεται σε αυτοσχέδιους αεροδιαδρόμους κοντά στην πρώτη γραμμή, παρέχοντας στενή υποστήριξη στις προελαύνουσες γερμανικές δυνάμεις. Σχεδόν 6.000 Ju 87 κατασκευάστηκαν στην περίοδο 1936-1944. Ένα Ju 87 πέτυχε την πρώτη κατάρριψη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν ο πολυβολητής του σκότωσε τον πιλότο ενός πολωνικού καταδιωκτικού PZL P.11 c.

Αν και εύρωστο, ακριβές και πολύ αποτελεσματικό, το Stuka υπέφερε από την χαμηλή ταχύτητα και την περιορισμένη ευελιξία του, που σε συνδυασμό με τον ανεπαρκή αμυντικό του εξοπλισμό το καθιστούσε ιδιαίτερα ευάλωτο στα εχθρικά καταδιωκτικά. Στη Μάχη της Αγγλίας αποδεκατίσθηκαν καί αποσύρθηκαν,καθώς οι Γερμανοί έμαθαν πως για να αξιοποιηθούν αποτελεσματικά τα αεροσκάφη προσβολής στόχων εδάφους, έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστεί η αεροπορική υπεροχή. Μετά τη μάχη αυτή, το Stuka χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα στη Δυτική Ευρώπη, αλλά χρησιμοποιήθηκε σε τεράστιους αριθμούς στο ανατολικό μέτωπο, όπου υπήρχε ανεπάρκεια συμμαχικών καταδιωκτικών και στη Μεσόγειο. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στη Μάχη της Κρήτης, στήν πολιορκία του Λένινγκραντ και τη Μάχη της Μάλτας. Ίσως το κορυφαίο παράδειγμα της ευπάθειάς του ήταν η κατάρριψη πέντε Stuka μέσα σε λίγα μόνο λεπτά από τον Αυστραλό άσσο Clive Caldwell με αεροσκάφος P-40 Tomahawk,στη Λιβύη στις 5 Δεκεμβρίου 1941. Παρόλα αυτά, τα Stuka χρησιμοποιήθηκαν στο Ανατολικό Μέτωπο με μεγάλη αποτελεσματικότητα, αν και η σταθερή αύξηση της σοβιετικής αεροπορικής ισχύος στην πορεία του πολέμου σήμαινε πως οι μοίρες Stuka υπέστησαν τελικά βαρύτατες απώλειες.

Ο Χανς Ούλριχ Ρούντελ (Hans-Ulrich Rudel) υπήρξε ο πιο αξιοσημείωτος άσσος των Stuka και τιμήθηκε με ανώτερες διακρίσεις από οιονδήποτε άλλο Γερμανό στρατιωτικό κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.